bitti dedin ya dün akşam
hiç bu kadar soluksuz kalmamıştım
içim feryat figan
istanbul gözyaşlarıma teslim...
benim hayatım bu diyorum içimden
kaybetmek bana mahsus...
baş kaldırmak istercesine
bunu yapma diyebiliyorum
yapma sevdiğim daha
bir adım uzaklığına dayanamıyorum
sensizliğe nasıl dayanırım...
ben bütün hayatımı
sana adamadım mı
yüreğime ilmek ilmek işlemedim mi
düşlerime adını yazmadım mı
ben seni sevmekten
aşkına yaşamaktan
başka birşey yapmadım ki...
sen benim pamuk kalpli
sevgilim
gözlerinde dans ettiğim
aşkım
omzunda ağladığım
arkadaşım
kollarında huzur bulduğum
bebeğimsin...
sen hayatımsın
hayatımdaki 'herşeysin'
ruhum bir uçurum kenarında
üstelik o kadar güçsüzüm
o kadar acizim ki...
hemde nefret ediyorum
sevgi dilenmekten
bırakma beni diye yalvarmaktan...
ama o kadar muhtacım işte
gurumu çıkartıp asacak
ayaklarına kapanıp
dilenecek kadar...
üstümüze giydiremiyorum
ayrılık kelimesini
sen ve ben'den arta kalan BEN...
tüketmişim kendimi
ben diye birşey kalmamış...
12.03.2007
bitti dersen enkazınıda yanında götür...
Kayıt Tarihi : 13.3.2007 21:53:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Dünyaya bir daha gelirsem Sevgilim, arar bulurum yine seni severim. Cennet’i değişmem saçının teline, ömrümün yettiği kadar seni severim…
başlayan her şey biter ve her şey aslına rücu eder.
zaman ve sabır.
tebrikler...
TÜM YORUMLAR (8)