Sabaha varmak için tüm gayretim çabam.
Rüyalarımı heveslerimle zincirlerle bağladım.
Baş ucunda ağaran manolyalar sakladım.
Durup dururken nedenini bilmiyorum uyanıyorum.
En zifirîsinde uyanmak yatağımdan niye.
Bulutlar üzerinde görülen grimsi düşlerle.
Yolumu aydınlatacağı söyleyen benle yine.
Benden çıkmıyor çığlık, yerinde kahkahalar.
Fena yakalandığımı söyleyenler çamurdalar.
Yarım asıl geçmiş ömrümde deniz benim.
Yansıtıyorum tüm gölgeleri aynam elimde.
Gülümsüyor uzakta allı pullu nur yüzlüm.
Öpüşlerimi belki rüzgâr götürür umutluyum.
Kenan Gezici 10/04/2025
Kayıt Tarihi : 10.4.2025 14:09:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!