Yıkılacak, duvarlar gibi olmaya meyil ettiysem, kimse tutamaz
Zamanı kalbimden çıkarmış aklım, en dibin de cehennemin;
Gel gitlerine çok saydım, bu ahmak ve cevahir, Allah tanımaz!
Dinsizlerin için de, hayvanların adına, kendimden bile utandım.
Nasıl da bakar yüze, içi küf mantarları gibi o ne zehirli bakış
Alçağın zifirin de karanlık bile bu kadar naif ve narin olurdu!
Gölgeler utansın! Geri kalmışsın, geri çoktan göğü bulutları kaplamış.
Neşe ile ızdırapla,
Düşünce ile dolu iken,
Tükenmez ezalar içinde,
Ümitler, tereddütler geçirirken
Kederler içinde yoğurulurken
Mesut olan,
Devamını Oku
Düşünce ile dolu iken,
Tükenmez ezalar içinde,
Ümitler, tereddütler geçirirken
Kederler içinde yoğurulurken
Mesut olan,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta