Ben Ürkmedim!. Şiiri - Remzi Özmen

Ben ürkmedim;
Mecnun dan sevmesini öğrendim.
Ne terk etmek korkusu,
Ne bir ömür düşledim.
Sen de öğren Leyla dan sevdiğini bir söyle.
Seni kalbime gömüp buralardan gideyim,
Sevdiğini bileyim çok geçmeden öleyim.

Gizlediğin hislerin ambarda kilit altı,
Çıkarmaya gücün yok kaç ömüre mal olur.
Ya paslanır zamanla ya da olur yeraltı
Neden anlatmıyorsun bu kalbin kilitli mi?
Kavuşmasak sebebi sen misin yoksa ben mi?

Elimde ıslak mendil zahmet edip bir kez sor,
Her gün sildiğim neymiş ter mi yoksa gözyaşı.
Sayende cayır cayır yüreğimde yanan kor
Sen hala kaygısız dur bağrına bastır taşı.

Yüzümdeki çizgiler dile gelip konuşsun,
Saçımdaki aklarım gelip şahidim olsun.
Eskittin ikimizi harmanda hasat olmaz
Bundan sonra bu aşktan asla gelecek unmaz
Hesap sorma zamana, sorumlu yıllar mıdır?
Bana bunu çektiren ben miyim yoksa sen mi?

Her gün yanan bedenim dile gelip konuşsa,
Yakan bir ateş midir hesabı bir sorulsa,
Zabit seni suçüstü yakalayıp getirsin
Gerçekleri söyleyen;
Ah bir şahit bulunsa,
O zaman görmek gerek gizlediğin sözleri
Kalbimi çalmak için dolandığın izleri

Yeter ki sevdiğini bir kez olsun bileyim.
Sonra ne olur dersin öleceksem öleyim!..
Saman altı su üstü dolaşmaya değer mi?
Bu günahın sebebi sen misin yoksa ben mi?
10.01.2009
Remzi özmen