şu dört direkli köprünün altında
açmışım gözlerimi
sahipsiz
rüzgar sarmış kundağımı
yağmurla beslenmişim
adımı insanlar koymuş
Dağın üstünde:
akşam güneşiyle yüklü olan bir bulut var dağın üstünde.
Bugün de:
sensiz, yani yarı yarıya dünyasız geçti bugün de.
Birazdan açar
kırmızı kırmızı:
Devamını Oku
akşam güneşiyle yüklü olan bir bulut var dağın üstünde.
Bugün de:
sensiz, yani yarı yarıya dünyasız geçti bugün de.
Birazdan açar
kırmızı kırmızı:
Şd olun, var olun...
bir sokkak çocuğu edasıyla
hoş dizeler bu defa
raşide sarıkavak ın dizelerinde
gerçekten kutlerım raşide hanım oldukça taktir kazanacak bir şiir olmuş
teşekkürler böyle bir şiirin varlığını bilmek insanı daha da güzel şiirleri yazdırmaya özendiriyor
ellerinize sağlık
Ben bu şiir okuduğumda ( kaç kere oldu okuyorum hatırlamiyorum ) hep 30 sene önce kimsesiz çocukların yaşadığı bir şehir gelir aklıma her şey ile yüreğine sağlık
ne yazsam ki???LAL kesildim muhteşem ötesi,yürek ötesi,herşeyin ötesi bir şiir ve bana göre de A listesinin en güzeli tebrikler şairem yüreğine sağlık...
hayallerimiz de vardır
ayın dolaştığı yerlerde
belki de vicdanımızı rahatlatıyoruzdur?Hiç bir şey yapamamanın aczi,berbat sistemin ürünü masum çocuklar oldu hep.......
Çocuklarımız
Kalem parmaklarında,
Kalem tutası çocuklarımız.
Takırdayan tamir sokaklarında,
Soğuktan titreyen elleriyle,
Kaporta ustası çocuklarımız.
Kızgın tuğla ocaklarında,
Ateşten kızaran gözleriyle,
Patron paspası çocuklarımız.
Ne insanlık pişmandır halinizden,
Ne de kanamayan yürekler,
Yaşıtları kolejlerde fink atarken,
Dağlarda çoban parçası çocuklarımız.
Gez Anadolu'yu baştan başa,
Ve şehrin varoşlarında erimiş nesilleri gör!
Kavşaklarda ellerinde kirli bezleriyle,
Bir simit fukarası çocuklarımız.
Kim anlar ki bu yanık yüreği ve sizleri?
Masum, savunmasız, evi kaldırım,
Yatağı karton arası çocuklarımız.
Esameniz okunmaz çocuk hakları kitabında,
Sizleri görmeyen gözleriyle,
Düğümünüzü çözmeyen elleriyle,
Kelamınızı bilmeyen dilleriyle,
Size uzanmayan kollarıyla,
Ulu hakanları utanası çocuklarımız!
Hüseyin Celep (Ankara – 2005)
yüreğinize kaleminize sağlık
gökyüzü yorganım oldu hep
dirseğim yastık
alışkınım; kara, yağmura, soğuğa
üşümem
sıcak dokunur bana
Üşüyorum Anne,uzat elini diyemeyen sokak çocuklarının yaşamını çok içten ve gerçekçi şekilde dizelere dökmüşsün.
Kutlarım şairim.
bu anlamsız şiire 297 yorum yapan insanların kim olduğunuj düşünüyorum..orhan veilinin herhangi bir şiiri 30 yorum bile alamazken bu basit vasat şiir nasıl bu kadr yorum alabiliyor ...........HAYRULLAH OKAN ERDEM..........
toplumumuzun kapanmaz yarası olan böylesi büyük bir sorunu bu kadar güzel dizelerle anlatmış olmanız beni çok mutlu etti. sizi tebrik ediyorum.
Bu şiir ile ilgili 468 tane yorum bulunmakta