Ben yalnızlıklarda büyüttüm bir avuç yoktu o zaman kalbim.
Kendi dünyamın içinde sevgiyi hiç bilmedim, görmedim.
Alamadım, ekilmedi yüreğime şu tarlaya atılan tohum gibi
Sürülmedi! Okşanmadı hiçbir gün ele gelecek denmedi, söylenmedi.
Susturuldum. Hep atıldım bir kenara çocuk dendi gariptim.
Çok ağladım duvar diplerinde çocuk olamadım, tutamadım kendimi.
Süremedim naylon bir oyuncak kum doldurup üstüne, gülemedim.
Her sevincin her kederin
En ölümsüz sevgilerin
Sonsuz denen göklerin
Herşeyin bir sonu varsa
Ayrılıkların da sonu var
Bir gün çıkıp geleceksin
Devamını Oku
En ölümsüz sevgilerin
Sonsuz denen göklerin
Herşeyin bir sonu varsa
Ayrılıkların da sonu var
Bir gün çıkıp geleceksin
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta