Ben Sevdamı Yüreğime Hapsettim

Ben sevdamı yüreğime hapsettim,
Ne adını söyledim birine,
Ne gözlerini tarif ettim rüzgâra.
Sustum…
Sesim yankı olurdu duvarlara,
Ama sen duymazdın.
Bilirdim.

Bir bakışta başlardı içimde yangın,
Sen geçerken ben yanardım.
Külümü toplamazdı kimse,
Çünkü herkes,
“İyi misin?”
demeyi öğrenmişti,
“Gerçekten nasılsın?” demeyi değil.

Ben sevdamı yüreğime hapsettim,
Kilit vurdum…
Anahtarı
bir gece yıldızlara fırlattım.
Belki düşer diye gözlerine,
Bir ihtimal…
Belki hissedersin beni.

Ama sen,
Görmedin.
Ben de
Sadece sevdim. Sessizce. Sonsuzca.

SİLEZYA