Kalem tutan el, benim; ben, seninim Mevlâ’m
Giryan olan gözler, benim; ben, seninim Mevlâ’m
Aşkın ile alev aldı; su ile, sönmez gönlüm
Küle dönen gönül, benim; ben, seninim Mevlâ’m.
Garip, mahzun bir kulunum, güldürürken, ağlatırsın
Bitap düşmüş aşıkınım, daha nice yandırırsın?
O mavi gözlü bir devdi.
Minnacık bir kadın sevdi.
Kadının hayali minnacık bir evdi,
bahçesinde ebruliii
hanımeli
açan bir ev.
Devamını Oku
Minnacık bir kadın sevdi.
Kadının hayali minnacık bir evdi,
bahçesinde ebruliii
hanımeli
açan bir ev.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta