Ben Senin İçin Ölürüm de…

Ömür geldi geçti bir sevecek yar bulamadım
Gönlümce buldum dediğimde; çağı geçmişti sevdanın
Adın alev imiş, ismini anmaya gelmezmişsin
Yakarmış dilleri, gönülleri; sevmeyi bilmezmişsin
Zalim de olsa sevgili, gönül sevmez mi sanırsın

Gözlerimden boncuk boncuk dökülen yaşlarımla
Islanır mıydım kendi göz yaşlarımda bu kadar
Gönül hasrete katlanır belki, uzaklıklar unutturmaz
Sevda renkli gözlerin, güldürmez oldu gözlerim
Göz görmeyince ağlamayı da bilmez mi sanırsın

Bu denli dokunmazdı nağmeler olmasaydı ayrılık
Kalbimde çağ şaşırır, kahrından çöker nice dağlar
Umutlarım, sararan kuru yapraklar gibi ufalanır
İçinden çıkamadığım sorunlarda yiterim avazsız
Hasret çekilir değil, yürek ağlamaz mı sanırsın

Saman alevi sönen aşklardan değil benimki
Mıh gibi çakılı kalan aşkın, sevgin gönlümdeki
Çekerim senden gelen tüm derdi cefayı
Ölürüm uğruna, ölürüm de vazgeçmem aşkım
Bu sevda bitmez, geçici bir heves mi sanırsın

Vazgeçmek candan, ölmek yoluna, o da bir şey mi
Ben senin için ölürüm de… Ölmek istemem
Korkum, kaçınmam kıskançlığımdan dır
Ölürsem kim sarar, kim sever seni budur tasam
Dil susunca yürek ağlamaz mı sanırsın

(04.01.2007 İzmir)