Ben seni tanıdığımda. Şiiri - Mehmet Tunçer

Ben seni tanıdığımda..
Diye bilseydim
Diyemiyorum.!
Bir gözlerinin rengini biliyorum..
Birde hani….
…..Hiç umulmadık bir zamanda..
Sahilde..
O bilinmeyen şehrinin
Bilmem hangi sokağının
Hangi kaldırımında
Buluşuverseydi gözlerimiz
Benden vaz geçemeyeceğini…

Ben seni tanıdığımda..
Diye bilseydim..
Diyemiyorum..!
Bir yüzünü hatırlıyorum hayal, meyal
Birde yaşam savaşını…
Hislerin…
Duyguların…
Ele versede az biraz ….
…..Mesela nasıl gülersin.
Kızdığında nasıl olursun
Nasıl hüzünlenir
Nasıl sigara içer
Ağladığında nasıl olursun
Gözyaşlarını saklarımsın….
……Ve seni teselli edenin..
Bir damla gözyaşına dünyaları yakan.
Biri varmı yanında
Bilmiyorum…

Ben seni tanıdığımda..
Dedim bu kadın
Acıların baharında…
Az biraz şairim
Az birazda komiğim ya…
Önce hüzünlerini alayım.
Zor olacak belki ama ….
…..Işıl ışıl olsun ela gözleri.
Gülümsesin..Gülsün..
Güldükçe daha bir güzelleşsin…
Hüzünlerinin yerini coşku
Nefretlerinin yerini sevgi alsın
Gülsün dedim…

Ben seni tanıdığımda..
Yalan değil, yalan değil
Yemin ederim…
Bilemedim… Düşünemedim…
Ben, benim
Kelime,kelime..
Sözcük,sözcük..
Cümle, cümle..
Şiir, şiir…
Her geçen gün ve zamanda
Daha bir bağlanacağımı…
Şimdi..
Sen uyuyorsun..
Ben seni düşünüyorum...