Sanmaki bu gözler sana ağladı,
Gönlümdeki beyaz gülleri sevdim.
Hayallerle can'a coştu çağladı,
Karalar içinde alları sevdim.
Hiç sönmek bilmeyen alevsiz kordum,
Bir güzel rüyayı hayıra yordum,
Çiçeğin özünden hasreti sordum,
Acıya uzanan yolları sevdim.
Çoğu istemedim, az ile kandım,
Doğruluk mührünün aşkıyla yandım,
Hissettim ruhumda Leyla'yı andım
Mecnunum, sırdolu çölleri sevdim.
Derdini dert bilip acılar ördüm,
Lokmana yalvarıp çareler sordum,
Her sözü gönülden dosdoğru gördüm,
Yalansız, riyasız dilleri sevdim.
Gözümde beliren duru gözleri,
Duyguyla söylenen, tatlı sözleri,
Doğuştan, bebeksi, mâsum özleri,
Sıcacık titreyen elleri sevdim.
Usulca başını göğsüme koyan,
Saygıyla, sevgiyi değerli sayan,
Âşığın bağrından sözleri duyan,
Nağmeyle inleyen telleri sevdim.
Dağ, bayır demeden yönünü bulan,
Bulanmadan, ince ince yol alan,
Tertemiz akarak gönüle dolan,
Cana kasdetmeyen selleri sevdim.
(Ben seni sevmedim ki...)
11 haziran 2008 Mustafa USTA
Mustafa Usta2Kayıt Tarihi : 12.6.2008 19:37:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
''Sanmaki ben sana vurgundum, Aslında ben, içimdeki sana vurgundum ''

Aslında ben, içimdeki sana vurgundum .....
Yüreğine sağlık dost, keyf aldım şiirden........
Saygı sevgi ve muhabbetimle
TÜM YORUMLAR (14)