Ölümün kardeşi imiş uyku,
Kahroloşun adı ise sensizlik.
Asıl ciğerimi kor ateşle dağlayan,
Sendeki içimi yakan bu sessizlik...
Hadi herşeyden geçtim de,
Peki nolucak bu sensizlik?
Sen aslında sıradan bir insansın,
Yanlızca bana özel,bana güzelsin.
"Unutma,Seni güzel olduğun için sevmedim,
Sen, ben seni sevdim diye güzelsin..."
Heveslerim kursağımda,
Söyleyeceklerim boğazımda,
Sevdiğim sen uzaklarda,
Hayallerim ise yarıda kaldı. Kaldı işte...
Kayıt Tarihi : 30.6.2018 18:27:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!