Ben Seni Kızılay'da Gördüm Şiiri - Zeki ...

ben seni kızılay'da gördüm
evet, aylar sonra seni gördüm
benim iki adım ötem sizin arkanız
neşeliydi güleçti çiçek yüzün
annenle kolkolaydınız

ben seni kızılay'da gördüm
bal akıyordu zamanın ellerinden
kuşlar ağaçlarda uçuşuyordu
ayaklarım zincirlenmiş sahipsizce
yoksadım bilincimde upuzun yolu
gözlerim örümcek ağı gibi örülmüş
doğa anılar deryasında tekmil yitik
ya hiç doğmamış ya ansızın ölmüş

ben seni kızılay'da gördüm
bağıra bağıra gazete satan bir adam
güven parkı'nda huzur arayan insanlar
birbirine uyumlu iki kişi bir yanda
herkes nereye gider böyle bilmem
yeşil ışığın yanmasını bekledik aynı anda

ben seni kızılay'da gördüm
günlerden bilmem neydi hiç önemsiz
anılarımdan mutluluk tacı ördüm
günlerden bilmem neydi hiç önemsiz

ankara; 28.06.1975