Ben seni en son ne zaman öptüm;
bir gecede boyadım beyaza, kentinin trenlerini
camlarında hep yüzün asılıydı.
Sabaha dogru yol almıştı kendini unutmuş yağmurlar,
her damlasında adının harfleri.
Ben seni en son ne zaman öptüm;
Yoksul ve tedirgin,
İçinde bahar çiçeklerini topladığın.
Belki yorgundu, serseri bir sevinçti,
Ama kavgasını adım adım verirdi.
Ben seni en son ne zaman öptüm;
Aldın gittin habersiz...
Kayıt Tarihi : 17.7.2006 09:50:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

tebrikler
TÜM YORUMLAR (1)