Ben Seni Çok Üşüyorum Şiiri - Ümit Şafak

Üşüyorum
Ve o zaman çok terliyor ellerim
Ölüm arkam
Sağım solum kapalı mekân
Ve sigara içemesem de sonuna kadar tiryakiyim
Türk dil kurumuna şapkalarımı çıkartmaktayım
Hürrem’e Türbe yapmaktayım Sinan’a mezar taşı kâfi
Benimde doğum günümü kutlasın diye uğraşmaktayım Hz. Google Efendi.

Benimle eğlenir misin ey sevgili?
Yoksa eğlenme teklif edeceğim tüm eylemlerime
Tek başıma miting düzenleyeceğim

Elimde bendir

Elim de benim değildir…

Ben seni çok üşüyorum
Kıy/a/metini bil

Sana bakıp şiirini çizmiyorum hala.
Diz çökmüş Avagado yiyorum
Avagadro sayısına şükrederken
Ki olmasa nasıl hesaplardık bilemiyorum
Bi atom bombası düştüğünde
Çocuğun üstüne…
Çocuğun her bir parçası bir mol ve bir mol altı nokta sıfır iki çarpı 10 üzeri bilmem kaç tane
Zerre
Normal şartlar üstüme çullanırken
Perdiyodik cetvelle boyumun ölçüsünü aldım
Epey sıcak
Küresel olarak saçmalıyoruz
Ve hala Çanakkale’de düşman beklerken biz,
Ellerimizde son kullanma tarihi tükenmiş bir
Silah
Ah toprağa kazıdığım yakışıklı şiirlerim ve yine ah sizi okurken içilen coca cola

Ben üşüyorum çok seni
Mütemadiyen yazları ve güneşin bana en diklendiği zamanları
Kaç çabuk hazır temmuz tükettim üstünden
Taklitler tatminler takatler ama en çok kendimi
Ve Şimdi gidişine yön veriyorum
Su yolunu bulur diyor Said dinlemiyorum
Tarsem düşünce serdar’da düşüyor bende düşüyorum
Sen düşmeyen tek damla
Ve sen havada bir ömür
Beni anlamamanı ancak böyle açıklayamıyorum…

Allah Rahatlık versin
Din kardeşim
Reklam kokan muhabbetlerde
Biz adını değiştirdik faizin
Her şey kitaba göre ve her şey rasyonalize
Bankacı arkadaşım anlatıyor
Geçen günlerin herhangi birinde
“Sistem çöktü diyor ve artık bende Marks okuyorum”
Strateji varsa aşk yoktur dedirttiriliyorum
Ama en çok kendimi
Sen okursun eşeği mesneviden eşek gibi
Halayıkta olursun sahibede ölürsün
Damarların parçalanır
Kan kaybın için dalak yesen de
Salaklığın için de ayrı bir yemek listesi hazırlarsın
Ve kabağı da hep başucuna koyarsın…

Ben üşüyorum seni çok
Ve böylece hep yeşile boyuyor yazılarımın altını wört
Bazen de kırmızı ama çok fena kırmızı…

Medeniyet görünümlü memleketten canlı bağırmak istiyorum
Gemilerim karaya çok pis demir attı Hocam
Süremiyorum sürükleyemiyorum
Maskara oluyoruz git gide Halice
Ve Hep iç güveysinden hallice
Ve hep hiç güveysinden hallice sendromlar yaşıyorum
Sen durom istersen ama ben gideceğim
Gideceğim içinde sigara içilebilen kapalı bir sahile
Doya doya yıldızlarımı kaydıracağım
Yıldız sanacağım meteor düşecek ama ben hep seni tutacağım…

Ben seni çok üşüyorum
Lakin sigaram bitti…