seni ben goncagüllerin açmasında
ölü ağaçların baharı beklemesinde
çiçeklerin böcekleri beslemesinde
doğmayı bekleyenin nefes almayı özlemesinde
sevdim........
aslında ben hayatı senin kadar sevmedim
herşeyin ötesinde ne kadar nefes aldıysam
seni o kadar sevdim
aslında ben sana ne kadar aşık olduysam
seni o kadar sevdim
seni ben ölümden öte yaşamaktan beter sevdim
seni ben doğduğum gün ve öldüğüm gün sevdim
e ben seni bu kadar sevdim de güllerin goncası
sen peki bunu hakettin mi
tabi demeni duyuyorum ama
beni neden bırakıp gittin
benden önce niye öldün ki sanki
senin için ölecek senin için ömrünü bekleyecek kadar
ben senin için ihtiyarlığı sevdim
aslında korktuğum ölümü sevdim
son nefesimde sana yemin olsun ki
seni ben allahına kadar sevdim...
Kayıt Tarihi : 29.7.2006 20:29:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
genç bir çiftin hikayesidir aslında...kanser hastası kızlarının murüvetini görmek isteyen ebeveynlerin delikanlıdan durumu saklamaları ve daha sonrasında evliliklerinin ilk ayında kızın vefatı sonucu delikanlının feryatlarından çıkan bir şiirdir bu...allah kimseyi sevdiğinden ayırmasın... amin! ! !
TÜM YORUMLAR (2)