Ben... Sen.. Şiiri - Abdullah Takım

ben... ayırmam gözümü,
hep peşinden bakardım,
sen...nefretin yüzünden,
köşe bucak kaçardın.

ben...senin gittiğin yere,
sen den de önce vardım.
sen...saklarken yüzünü,
karanlık yerde kaldın.

ben...kuruyan bir çeşme,
seller gibi akardım,
sen...benden aldığın gülü,
suratıma atardın.

ben...küllenmesin ocağın,
hep içimden tüterdim,
sen...ocakta kalan tek köz,
üstüne su seperdin.

ben...durdum başucunda,
bekledim ki büyüsün,.
sen...yeşeren gönülleri,
gün görmeden soldurdun.

ben...bitmese de bu mevsim,
yine umut ekerdim,
sen... gününü beklemeden,
olmaz der,diretirdin.

ben...yine sabrederim,düzelir belki bir gün,
yarına tehir ettim..
sen...kapattın kapısını,bekçisi ol kalbinin,
zindana mahkum ettin.