Ben Şehirde bir dertliyim Şiiri - Hamdi ...

Ben Şehirde bir dertliyim

Şehirde bir dertliyim
Ben bir köylüyüm çünkü
Bana tarlalar dost
Şehirde ölü doğa ve dostluk

Tarlalarda pancar ay çiçeği...
Açan annemin elinin çiçeği
O köylü bir kadındı
Ev-tarla arası git –gel
Ayakta tozlu pabuçlar
En yıldızlı pabuçlar
Tarlalar ve tozlu pabuçlar
Ben köylü bir anadan doğdum
Ben şehirde bir dertliyim

Sarı ineğimiz sarı kızıydı annemin
Soframıza taşırdı annem
Taze yumurta
Ve taze süt...
İşte bu köylü olmak
Şehir yaşatmaz parklar ölü
Ben şehirde bir dertliyim

Ben bir köylüyüm
Süt biter,peynir biterse
Ot toplardı kırlardan annem
Papatya kokulu köyüm
Papatya kokulu peynirim sütüm..
Ben şehirde bir dertliyim

Ben bir köylüyüm
Kibrit istenirdi komşudan
Komşuluklar gördük...
Dostluklar köyde kaldı...
Şehir yaşatmaz ölü komşuluk
Ben şehirde bir dertliyim

Pencerede beklenirdi babam
Dönmemişse akşam olunca
Hele bir de kış gecesiyse
Diller dua pınarları
Dualarım babam içindi

Ben bir köylüyüm
Doğaya dost...
Yaz akşamları
Üzüm asması altında
Kurulurdu soframız
Üzümdü sofralarımız
Ben şehirde bir dertliyim

Çit sarılı avlumuzda
Sofraların bal tadı köyde kaldı...
Şehir yaşatmaz
Şehir sende dertliyim

Ben bir köylüyüm
Bir taş fırın vardı evimizin avlusunda
Annem ekmek pişirirdi
Taş gibi ekmekler
Ekmeklerin mis kokusu da köyde kaldı...
Ben şehirde bir dertliyim

Avlumuzun bir yanı meyvelik
Bir bölümü sebzelik
Bir bölümünde odunluk...
Bir devletti bize sunulan
Şehir senden dertliyim

Doğa bir dosttu
Gül dostluk köyde kaldı
Şehir yaşamı öldürüyor doğayla dostluğu da
Kutu gibi evler şehirde
Ve güneşsiz evler şehirde
Şehir yaşatmaz
Ben şehirde bir dertliyim

Ben bir köylüyüm
Bir ahşap ev
Kucağında büyütmüştü beni
Uçurmak için mi yavrularını
Sığındığım o sıcak kucak köyde kaldı
Köyün bakışında sıcaklık
Ben şehirde bir dertliyim

Bahçemizdeki dut ağaçları çağırıyordu beni
Merdivenle kolayca çıkılırdı dut ağaçlarına
Ve incir ağacı gururlanırdı
Bal yapmış arı kovanı petek dolu
Tatlı mı tatlıydı meyveleri
Güneşten ışık topraktan süt içmiş...
Sırada iğde ağacı,nar ağacı...
Şehir sende dertliyim

Ben bir köylüyüm
Oyuncaklarım vardı
Beni çağırırdı neşeye
Uçurtmalarım,topaçlarım
Uzatırdım ellerimi tutmak isterdim yıldızları
Ve salıncaklar kurdum ağaç dallarına
Ben şehirde bir dertliyim

Alırdım tel çemberimi
Çıkardım köyün tozlu yollarına
Bir de deynek atım vardı...
O gök o yıldızlar köyde kaldı...
Şehirde ölü oyuncaklar ve yıldızlar
Şehir sende dertliyim