Ben Sarhoş Oldum Şiiri - Hamit Atay

Ben Sarhoş Oldum

Ben sarhoş oldum…
Ne içtiklerimden, ne geceden,
Bir bakışın yetti gözlerime,
Yandım…
Söylemeden, susarak içtim seni yıllarca.

Sallanıyor dizelerim adını anarken,
Bir mısrada düşüyor adım,
Bir sigara dumanında dağılır suretin.
Ben sarhoş oldum zalım,
Ama ayıldığım her an
Yine seni düşündüm…

Kadehler değil, gözlerin çarptı beni.
Sustum her defasında,
Adını anarken yandım.
Kendi içimde kayboldum,
Aynalara küs, yıldızlara kırgın…
Bir sen eksiktin,
Gerisi zaten yoktu.

Ben sarhoş oldum…
Sensizlikle yudum yudum.
Ne zaman gece inse üstüme,
Bir ağıt başlıyor içimde,
Kimse duymuyor,
Bir ben,
Bir de içimde susturamadığım sen…

Aklımda yankılanıyor son sözlerin,
"Gitme" demedim sana belki,
Ama bak…
Ben hâlâ olduğum yerde sayıklarım seni.

Sokaklar tanır beni artık,
Adımlarım seni arar hâlâ…
Sarhoş değilim aslında,
Sadece çok… yorgunum.
Sadece çok… sensizim.

Ben sarhoş oldum,
Ama sen hiç ayılmadın.
Hiç bakmadın ardına,
Hiç dönmedin kalbine.
Ben seni bir ömür içerken,
Sen bir günde unuttun beni…
Şiir Hamit Atay