Ben sana yara oldum Şiiri - Murat Ülkü

​Ben sana yara oldum, yar olmadım,
Bu sevda var ya, bana hiç yaramıyor.
Benim gibi hep bir şeyler eksik kalıyor,
Gitsem de kalsam da aşka yaramıyor.

Gözlerimden akıyor yaşlar,
Sana olan sevdama yaramıyor.
Ağlasam da dinmiyor sızım,
Gülsem de içim gülmüyor.

Yaramıyor, sana koşmak
Ve de senden uzağa kaçmak.
Bu yangın sönmüyor içimde,
Yaramıyor dokunmak ve de susmak.

Unutmak istiyorum amma,
Hatıralar peşimi bırakmıyor.
Yaramıyor seninle olmak
Ve de sensiz yaşamak.

Hayallerim bir bir soluyor,
Bu karanlık artık aydınlanmıyor.
Ne yapsam olmuyor, ne etsem olmuyor,
Yaşamak sensizlikle zor geliyor.

Yara oldum, hiçbir şey iyi olmuyor,
Kendi duygularım kendime yetmiyor.
Her şey anlamını yitirdi, bomboş,
Bu sevda acıtıyor, sızısı dinmiyor.

Geceler uzadı, uykular kaçtı,
Herkes uyurken ben ayaktayım.
Bu şehir sensiz hiç çekilmiyor,
Bir çıkmazdayım, saplanıp kaldım.

Kalbimde bir sızı, aklımdaki sen,
Seninle olmak vardı şimdi şu an,
Amma sen yoksun, ben yoksun,
İçimde bir boşluk, sensiz sen çoksun...

Gözlerimden hüzün süzülüyor,
Sensizliğin acısı içimi yakıyor.
Ne yapsam, ne etsem de olmuyor,
Bu kalp sana hasret, sana ağlıyor.

Uykularım da kaçtı, neşe de bitti,
Güneş doğsa da aydınlık vermiyor.
Sensiz bu dünya çok dar,
Sensiz kalbim atmıyor, sanki duruyor.

Kelimeler dilimde düğüm düğüm,
Bu sevda beni bitiriyor.
Son bir damla gözyaşı kalbimden,
Sen gelmeden dinmiyor....

Sen gelmedin diye, zaman durdu sanki,
Her şey yerli yerinde ama eksik bir sen.
Ruhumun acısı, bedenimin yorgunluğu,
Yaramıyor bu dünya, sensiz geçen her an.

Şimdi bu şiir, bir şarkı oldu dilde,
Her mısrası bir ağıt, bir feryat.
Sana yazıldı, seninle yaşandı,
Bu bir vasiyet, oku ama son nefeste...

Gözlerimde bir damla yaş kaldı,
Kaderim, sensiz bir çıkmaz yol.
Bu hikayenin sonu, bilmem ki ne,
İsterim ki son nefeste, yanımda sen ol...

Tükendi sözlerim, bitti nefesim,
Bu aşkın yükü ağır geldi.
Ne kadar dirensem de nafile,
Yorgun kalbim artık pes etti.

Aşkın adı bende artık yaralı bir kuş,
Kanatları kırık, uçamıyor göğe.
Bir tek bu şiir kaldı geriye,
Sensiz geçen ömrümün özeti diye.

Sen yokken ben de yokmuşum meğer,
Sonsuz bir boşlukta tek başına.
Bu aşk sana yaramıyor, bana yaramıyor,
Ama yine de seni seviyorum, anlasana...

Artık ne bir umut, ne de bir hayal,
Sadece sensizliğin acı gerçeği var.
Bu şiir de biter, içimde her şey de,
Ne sen gelirsin, ne de bu yara sarılır.

Ben bu yolda tekim, bilirim,
Her anım sensiz, yarınım sensiz.
Ne bir el uzanır bana, ne bir kalp,
Yalnızlık benim kaderim oldu, çaresiz.

Seninleyken bile sensizdim sanki,
Bu aşk, yaramıyor, yara oldu, anlasana!
Ne kadar kaçsam da senden,
Sen benim en derin yaram oldun.