Sonu olmalı
belki de kırgınlıkların
ve korkulu yaşanmışlıkların.
Sen olmalısın
hep başucumda;
ellerini tuttuğum geceler
şahit olmalı
seni ne kadar çok sevdiğime.
Küçücük şu dünyamda,
özlediğini hissettiğim her anda
sadece mutlu değil,
bahtiyar olmalıyım.
Senin varlığınla
örtüyorum kusurlarımı,
seninle
âb-ı hayatı bulmalıyım.
Çünkü;
Ben sana mecburum
imkânsızlıkla çizilen
zaman portresinde...
Ben sana mecburum
mevsimlerin baharında
ve duvarları yalnızlıkla örülen
şu yılgın dünyada...
Ben sana mecburum
ilk duyduğum seste
ve
can vereceğim
son nefeste.
Kayıt Tarihi : 23.4.2025 03:13:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!