Ben şairim…
Kalemimle kurşun durdururum,
Kanla değil, kelimelerle yazılır zaferin destanı.
Adem’den bugüne
Nice kral, nice hain, nice kahraman geçti,
Ama bir damla sevgi
Hepsinden daha uzun yaşadı.
Ben yandım da anlattım,
Gönüllerden gönüllere köprü kurdum.
Zalimlere karşı susmadım,
İyiler için dua ettim,
Her harfimde aşkı ve adaleti savundum.
Gandhi gibi eğilmeden,
Bir mektup gibi yalın,
Ama vicdan gibi ağır konuştum.
Dedim ki:
“Dünyaya savaş açma ey zalim,
Çünkü insanlık bir daha toparlanamaz.”
Kalbim barışı isterken
Ellerim kavgayı değil
Sevgiyi yazsın diye titredi.
Ey güçlüler, sizden ricam:
Güç, yıkmak için değil,
Yaşatmak içindir!
Ben şairim...
Dilerim, kelimelerim
Bir ömre yetecek dua olur.
Kötüler için:
Yaşasın cehennem!
İyiler için:
Var olsun cennet!
Ve bana ne layıksa
Rabbim sana bin katını versin,
Ben sana dua ederken
Sen belki beni unutmuş olabilirsin…
Ama şiir unutmuyor,
Tarih unutmaz,
Kalp yazılanı hep hatırlar.
Amin.
Kayıt Tarihi : 29.6.2025 16:37:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!