Bugün seni çok özledim,ey sevgili,!
Sözcükler utandı,dil perişan,
Bugün yağmurda çok ıslandım,ey sevgili,!
Gökler delindi,göz perişan,
Umut bağladım hayalini yarına taktım,
Dör yönüm sen oldun,her gün baktığım,
Sen diye kendimi,korlarda yaktım,
Ateş utandı,köz perişan.
Yine döküldüm sabaha,güneşimsin,!
Yine ruhumsun,hayatımsın,eşimsin,
Yine vazgeçilmez,uzaktaki özlemimsin,!
Gurbet utandı,yol perişan.
Kahrıma sır bağladım,yandım,
Derdime gün oldum,ağladım,
Her gecenin sabahında,sen uyandım,
Uykular utantı,düş perişan.
Uzanmaz ellerim,tutmazki seni,
Bağrıma yar ettim,hayallerini,
Ölüm olsaydıda,öpseydim gözlerini,
Dudaklar utandı,ten perişan.
yunus yavuz.
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
