Ben Olmasam Şiiri - Tuncay Ulak

Ben olmasam sen ne işe yarardın?
Söylermisin bana...
Bu kadar güzel olabilirmiydin mesela,
Bir aptalın kalbinin ardına saklayıp,
Çirkin kahkahalarını,
Böyle güzel gülebilir miydin?

Ben olmasam sen ne işe yarardın?
Kim severdi seni böyle pervasızca,
Kimin gözünde kusursuz olur,
Kime böyle namus taslardın,
Ve namuslu görünmeyi becerirdin.

Bensiz bu kadar boyun uzar mıydı,
Gözlerin mana taşır mıydı,
Ve ağlayışın bu kadar saf,
Bu kadar çocuksu olur muydu?

Ben olmasam sen ne işe yarardın?
Seni çok seveni görünce şımarır,
Daha çoğunu ister miydin?
Hangi aptal yaşatırdı seni hayallerinde,
Telefonunu kim ezbere bilir,
Ve kapına ezile ezile kim gelirdi?

Kimi böyle hayatından bezdirir,
Tek yumrukta nakavt ederdin.
Kimin en büyük hayali olur,
Hangi şaşkının ruyasına girerdin.
Kimin duygularını sımsıkı sarardın,
Kimi bırakıp, kimi arardın,
Söyle bensiz sen ne işe yarardın.

Kim gecelerini sana verirdi,
Kim karşında erirdi,
Kim hayallerinde senle gezerdi,
Kim duvarına resmini çizerdi,
Ve kim geceki aklını yitirir,
Sensiz canından bezerdi.

Ben olmasam,
Benzerimi belki yüz yıl arardın,
Ben olmasam,
Bilmemki sen ne işe yarardın.