Ben Olmalıyım Şiiri - Murat Arıcı

Başını yastığa her koyuşunda,
Rüyanda gördüğün ben olmalıyım.
Sevdaya çağrıyı ilk duyuşunda,
Hayaller kurduğun ben olmalıyım.

Gezsen de cihanı bir baştan başa,
Yıllarca etrafı etsen temaşa,
Emeğim gitmesin der isen boşa,
İzini sürdüğün ben olmalıyım.

Endamın dünyayı yakıp geçse de,
Görenler ecelden şerbet içse de,
Bakışın aşığa kefen biçse de,
Sonunda vurduğun ben olmalıyım.

Uyunca elbette ilahi emre,
Senin de sinene düşer bir cemre.
Hazan rüzgârları değmeden ömre,
Bahara erdiğin ben olmalıyım.

Lale şarap gibi del’ eder seni.
Sümbül melankolik tel eder seni.
Nergis mağrur durur el eder seni;
Bahçeden derdiğin ben olmalıyım.

Uğruna açılsa kırmızı güller,
Adını söylese şeyda bülbüller,
Ayağına türab olsa da eller,
Gönlünü verdiğin ben olmalıyım.