Ben Niye Böyle Oldum Şiiri - Müge Volkan

Düşlerim vardı görmekten korktuhum
Hislerim vardı söylemeye korktuhum
Şiirlerim vardı yazmaktan korktuhum
Şimdisen varsın kaybetmekten korktuhum.

Mutluluk bulutları sevgi yağmurlarını dünya üzerine bırakırken
senin şemsiyen bozuktu olsun bitanem
Şu kalbimi zincirleseler kendilerini alamayıp kızgın ateşe atsalar kör kalbimi bin parçaya bölseler herbir barçayı taşlarla esseler o tozları everesten atsalar her uçan zerrem bile inan bana yinede Seni seviyorum diye haykırır.

Eğer benim canım yandığında aynı acıyı sende hissedersen o sana bensiz kalacağındaki acıyı hatırlatsın belkide fazlasını Seni seviyorum.

Senbir ırmaksın içilen ama kanılmayan seveni yanıltmayan sen öyle bir duygusunki varken doyulmayan yokken dayanılmayan.

Sevgi yaşatmasını bilene ebedidir sevgi gönüllerde dir gözlerde değil gönülden sevbeni seversen eğer gerçekler kalplerde dir yüzlerde değil kalbinden sevbeni seversen eğer.

O mutlu günleri bilerek yıkma sanma ki kolay şeydir unutmak dayanılmayacak bir acıdır ayrılmak.

Arkadaşlar yarışır, darılanlar barışır, iki gönül bir olmuş buna kimler karışır.

Baharımsın yazımsın canımsın ekmehimsin aşımsın damarlarımdaki kanımsın tek ümidim beni yaşatan Sevgilimsin.

Bir deliye sordular AŞK nedir diye deli öyle bir güldiki ben niye böyle oldum....