Ben ne zaman seni dusunsem

Ben ne zaman seni düşünsem,

Göğsümde asi bir kısrak

Zincirini çatırdatır, şaha kalkar.

Nefesi yağmur kokar,

Yüreğime hasret yağar.
Direnir, özgürlük fısıldar;

Kırar zincirini, toprağa koşar,

Ne durur, ne durdurulabilir…

Ben ne zaman seni düşünsem,

Aşkın kor gibi yakar kalbimi.

Hayalin, gönül penceremde

Titriyor alev yanıyor mum,

Usul usul eritiyor içimi.

Ben ne zaman seni düşünsem,

Kara sevdan tomurcuklanır gönül bağımda.

Her yaprağında hasret,

Her çiçeğinde özlem...

Sağımda, solumda, önümde, ardımda 

Sabahlara senin adınla uyanırım.

Ben ne zaman seni düşünsem,

İçimde yanar tutuşan ateşler.

Kıskanç bir rüzgâr gibi sarar dallarımı.

Kalbim bir kale olur,

Surlarında sadece sen varsın.

Gözlerin yakamoz misali,

Gecenin en tenha yerinde seni arar.

Ben ne zaman seni düşünsem,

Gelgitler dehlizinde savrulurum.

Zamanın kıskacında boğulurum,

Kendi esaretimde.

Sonsuzluğun sessiz okyanusunda

Yankılanan ruhumu ararım.

Her saniye, her düş, her an,

Binbir hüzünle ağırlaşırım.
Kalbim limansız bir umman,

Sana ulaşmaya çalışan yorgun bir yolcu.

Gönül limanımda fırtınalarla boğuşurum.

Adımlarım puslu patikalarda izini arar,

Her nefeste seni çağırır,

Her solukta özleminle yanarım.

Ben ne zaman seni düşünsem,

Kurşuni bulutlar çöker pencereme.

Savrulur sağa sola efkârım.

Yıldırımlar çakar zihnimin kıyılarında.

Deli taylar gibi şahlanır yüreğim,

Sarhoş eder beni özlemin,

Gurbetin kör gözüne fırlatır beni.

Bir yaprak gibi savrulurum bilinmeze...

Ben ne zaman seni düşünsem,

Cam kırıkları gibi yağar hatıran.

Ruhumun dar sokaklarında

Çırpınır ak güvercinlerim.

Yüreğimde döner durur,

Kör bir kervan gibi hasretin.
Savurur beni kasırgalar gibi,

Aslımdan sana,
Senden yine aslıma…