Acıdır bin yıllardır yürekleri kör karanlıkların içinde yakan..
Ne kaynağı belli..ne yolu..öylece çekersin işte..
Kader gibi..
BEN olarak yaşananların içinde kalıp..,
BENLİKlerden bihaber yaşayarak zamanın hiçliğinde..,
BİR olma isteğiyle çırpınmak değil midir sanki anlamı..
Oysa yazmaz belki de tarihin küflü sayfalarında..,
Bu anlak..yada teoremler..
Bilmem ki..nasıl bir şeydir..acıyı yok etmenin ecdadı…
Kim bilebilir ki nedensiz yaşadığını sandığı bir hayatın..
Tam ortasında kimsesiz kalmasını..
Ya da kalabilmesinde ki o melanet yalnızlığını..kim bilebilir..
BENLİĞİ aramak…acının izlerine rastlamak mıdır? ? ..
Kör bir yolun..bela haykırışlarının arasında…./
Belki de..;
Yürek, BİR olma hevesinde çırpınırken uçurum başlarında..
Ansızın..hiç beklemediği bir anın, o kahreden zulmünden ayrılırken BENLİK..,
Kendini BİR olana değin..aradan geçen zamandır..
Kim bilebilir ki../
Bir yüreğin BENLİĞi bulması..acı çekmekten mi geçer..? ?
Yoksa acı çekerken mi BENLİĞine kavuşursun..
Bilmiyorum..
Veya BENLİĞine kavuşana kadar..yaşamak zorunda bırakıldığın..her anı..
Acı çekerek mi ulaşırsın..
Bilmiyorum…
eFeKaYa-0144/080108
Efe KayaKayıt Tarihi : 1.2.2008 15:04:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!