"BEN KİM MİYİM"?
Ben kim miyim…
Bir gece sessizliğinde yankılanan,söylenmemiş cümlenin ardındaki sitemim ben.
Yarım kalmış duaların gölgesinde,kendine bile yabancı kalmış bir kalbin derinlikleriyim.
Bir yanım çocuk hâlâ,bir yanım yılların yorgun yükünü taşır omuzlarımda.
Kâh gülerim herkes,kâh içimden ağlarım,kimseler bilmez neyi saklarım,neyi yakarım.
Ben kim miyim...
Belki bir kadının susuşunda gizli bir fırtına,
Belki bir adamın unuttuğu son vedayım.
Bir bakışta kaybolan anlam,bir dokunuşta yeniden can bulan duyguyum.
Beni çözmek kolay değildir,
Çünkü ben sessizliğin en gürültülü hâliyim.
Bir gülüşte fırtına,bir sözde yangın,
Bir damla yaşta koca bir hikâyeyim.
Kırıldım mı evet,ama parçalarımı kimseye belli etmeden topladım.
Sevdim mi,öyle bir sevdim ki,aşkın bile bana borcu kaldı bu yürekte.
Beni tanımak isteyen,gözlerime değil kalbime baksın
Çünkü orada ne yalan,ne de maske var
Küllerinden doğmayı öğrenmiş bir kadın
Ve hâlâ içindeki küçük kızı koruyan bir can var.
Ben kim miyim...
Bir yağmurun ilk damlası kadar ürkek,
Bir denizin dibine saklanan umut kadar derinim.
Hem geçmişimle doluyum,hem de geleceğe ait olamayacak kadar kırılmış biriyim.
Ama yine de yürüyorum,
Her adımda biraz daha ben oluyorum.
Biraz daha öğreniyorum,bu kalp kimin için attıysa,
İşte orada buluyorum gerçek kimliğimi.
Ben kim miyim ...
Bu şiirin son dizesinde saklı kalan,
Bir bakışta bin duyguyu anlatan bir kadınım
Belki de sadece yaşadıkları kadar derin,sevdikleri kadar gerçek biriyim.
Bir adım sessizlik,bir adım cesaretim.
Ve her hâlimle o kadın benim,ben Zeynep’im, Zeynep...
27.10.2025
Zeynep KoçarKayıt Tarihi : 27.10.2025 18:50:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
.




Çok güzel bir anlatım
Kutluyorum.
TÜM YORUMLAR (1)