Ben ki Hamalıyım Yüce Dağların

Gönlümü yolların tozuna serip
Şimdi sana doğru savrulmak vardı
Dağlar dokuz boğum
Yollar kırk kuyu.
Yüreğim sergene döndü dağlarda
Her rüzgâr bir parça alıp götürür
Ben gelemem…

Hayal ve hakikat karma karışık
Camlar buğulanmış
Aynalar silik
Hasreti yüklenmiş dağlar sırtına
Ben ki hamalıyım yüce dağların.
Rotam düzen tutmaz,
Ufuklar kaçak
Av oldum yabanın avcılarına

İçimde fırtına, dışımda boran
Düşlerime ortak olur kâbuslar
Hem içinde hem dışında zamanın
Göklerde bulutlar kahrını sağar
Ruhum ıslanır.

Takvimler kusursuz
Aylar biçare
İnan mevsimlerin hiçbir suçu yok
Prangalar yüreğime oturmuş
Paslı zincirlerden kopup gelemem.

Bu sürgün şehrinin akşamlarında
Bergüzar yolladım leylak kokulu
Savur saçlarını yıldıza doğru
Sabahın koynunda kalsın hayalim
Ben gelemem hamalıyım dağların
uzan tut rüzgarın yelelerinden….