Gurbet elde yalnız yaşarken evlendim
Baba anne yoktu kimseye söyleyemedim
Kardeş dayı teyze hiç birine bildirmedim
Ben ben oldum,ben kendimi bilemedim
Gece sabahlara dek çalışırdım
Gündüz okula gider şaşırırdım
Artık evlenince buna alışırdım
Ben ben oldum,ben kendimi bilemedim
Duygularım şiirlerimde bestelerimdedir
Bunu duyacak,hissedecek yüreklerdedir
Senin ise beni anlatmaya gücün yetmeyecektir
Ben ben oldum ben kendimi bilemedim
Unutulur mu o çocukluk o hasret o koku
Memleketimin her yeri içimde olmuş doku
Gel bir bana sor, her gece hayallerimdeki şoku
Ben ben oldum,ben kendimi bilemedim
Kim istemez kardeşi,yiğeni,bacıyı
Onlarsız çektim yıllarca hasret ile acıyı
Hiç çıkmayan içimden bu imkansız sancıyı
Ben ben oldum,ben kendimi bilemedim
Öyle bağlandım ki ben Sedoşuma
Acımı,sızımı tek tek paylaşışına
Bırakmadı hiç bir dert bacıma kardeşime
Ben ben oldum,ben kendimi bilemedim.
Bahattin Tonbul
21.10.2007
Kayıt Tarihi : 21.10.2007 16:25:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Sen kimsin şiirine karşılık kayınbiraderimin duygularını dile getirmeye çalıştığım bir şiirdir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!