Ben Kendime Mecburum Şiiri - Metin Kirazlı

ben kendime mecburum bilemezsin
gölge gibi düşerim kendi izime
konuşmam çoğu zaman, dinlerim
bir rüzgâr eser içimden, kimse bilmez

ben kendime mecburum bilemezsin
akşamlar hep eksik birer vedadır
yarım kalan cümleler gibi sarkar
evler erken kapanır, ışıklar erken donar
penceremde ben, penceremde kimse yok
bir yalnızlık büyür geceye
ben kendime mecburum, kim oluyor ki sen

yaşamak kimi zaman susmak zorunda kalmak
kimi zaman ağzında yarım kalmış sigara
kimi zaman eski bir defteri karıştırmak
bir fotoğraf düşer aradan
bir bakış kalır sayfanın kıyısında
ve o bakış bir ömrü anlatır sana

ben kendime mecburum bilemezsin
kendi adımı bile bazen unutuyorum
bir otobüs kalkar içimden ansızın
içinde ben
içinde ben
olmaz ya…