Ben Kalıyordum Şiiri - Kenan Gezici

Yolculuk hep dağ, tepe, yıllar, zaman gelir geçer.
En zoru da bana giden değil, kalan olmak galiba.
Ben gidemedim hep gidildi benden kaldığım mekân.
Dur durak gidildi ruhumdan koparılıp birer birer.
Ben gidemedim ya cesaretsiz korkak adledildim.
Olmadı cahil cesaretim, yaşamadım göçmen gibi.
Dünyayı gezsem yine geleceğim var, mekânım.
Nede pohpohlandı aramızda özgür kuş olmak.
Sahte gülüşler, emanet bakışlar, ait olmak yok.
Yerinde mi mal gibi yaşamak nede çok sevildi.
Paramparça yaşamlar değil mi ki nede sevildi.
Evet ben diyorum, gitmedim bak benden gidildi.
Kızgınım kalacağım halden anlamayan nankörlere.
Ve de ihanetler döşenmiş, vesveseli kalplere.

Kenan Gezici 18/11/2025