Ben İzleri Şiiri - Aslı Demirel

Virgüller
Bir nefeslik molalar
Noktalarsa küçüklüğüne tezat kocaman hüzün adaları
Ve ünlemler zevklidir genelde
Sürprizleri anlatır yüzlere tebessüm dalgası

Sevgilerde virgüller olmalı
Noktalar değil
Akan bir su gibi arada takılsa da taşa
Yolundan şaşmamalı

Elini koyup şakağına bir düşünsene
En benzeyen sudur sevgiye
Hani sevgi kadar saf
Hani sevgi gibi doyurucu
Hani bazen yakan bazen serinleten olgu
Çokluğu boğarken
Ölüm gibi yokluğu
Sadece susadıkça biliriz değerini suyun
Hep bilmeli aslında hep susamalı

Ve bilinenlerde de yandaşlar olmalı
Naraları beraber atarken dolmalı gözler
Değer bilmek tek başına olmuyor
Bil bilebildiğince
Karşındaki değer bilmezse neye yarar
İşte doyumsuzluk da burda yatar
Bildiklerimizin bilinmemesine kızgınlıkla doyamıyoruz sevgiye...

Güzellikler hep olsun derken
İçlere bakmayı unutuyoruz
Güzellik göreceli
Ne kadar dik durabilir ki bu beden
Birgün birşeylere yenilecek
Ve belki işte o zaman
Demlenmiş bir hayattan arta kalan
Demli sözleri olacak yanık kokulu
Sevdaya yanmış aşka tutuşmuş
Tekliğine tekken vurulmuş
Ve unutulmuşluğuyla her dem kavruk sözler
Anlaşılmadıkça dikleşen bir yürek
Anlaşılmadıkça kendine dönen bir dünya gibi
İçime dönüşlerimle salınırken satırlarda bulunan ben izleri
Bilmem anlaşılır mı kendine haslığıyla savrukluğumun sözleri...

(12 09 2008)