Ben hiç tam olmamışım
Ne zaman mı anladım
İşte o meçhul gecede
Uyuyordum
Birden çaldı, telefon ansızın
Acı acı verdi haberi
Çok sakindi
Bende soğukkanlıydım
Giyindim üstüme yalnızlığımı
Düştüm eksik düşlerimi görmeye
Son kez bakmaya soğuk yanıma
Aksi mimiklerimi son kez
Son defa hissetmek için
Kendi kendime kızmak
Haykırmak ve bağırmak için
Bağıramadım
Sessiz çığlıklar attım içimde
Duyulmadı
Dindi fırtınalarım
Ben hiç tam olmamışım
Yarım yaşamışım meğerse
Söylemesi kolay ama
Yıllar geçtikçe anladım
Anladıkça yarımım dedim
Kendimi aradım içimde
Bütün olmak için
Kendimi oluşturmak
Baştan ortaya çıkarmak için
Neden dedim
Hayatında akışında buldum kendimi
Savruldukça, toparlandım
Hata yaptıkça, düzlüğe çıktım
Yarım oldukça, bütünleştim
Ben hiç tam olmamışım
Yarım başlamışım
Tamlığa erişmek için çıkmışım yollara
Hayatı o anda anlamışım
Tamlık zamanla oluşur
Düşündükçe anlamışım
Ben nedir, benlik nedir?
Sordukça, sorguladıkça
Zihnimde işlemişim
Hayat uzun soluklu yolmuş
Bütünü aramakmış
Bu hayat biterken bilmişim
Meğerse arif olmak
Kamil karşılamakmış ilim
O anı, kendi benliğimde bilmişim
Uğur Türkeköle
26.07.2025
02:31
Uğur Türkeköle
Kayıt Tarihi : 26.7.2025 02:33:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!