Ben herkesi Şiiri - Murat Ülkü

Ben herkesi sanırdım bir ulu melek,
Yolunu kolay ettim, oldum bir dilek.
Sanma ki bu gönlüm dertten gülecek,
Kendimi ucuz ettim, bilemedim ki.

Zorluğa alışmış, gözleri doymaz,
Kolay olana hiç kıymet koymaz.
Kıymetimi ucuz gördü, hatırı saymaz,
Emeğimin rengi silindi gitti.

Oysa ki bir dağdım, heybetim vardı,
Şimdi bir yaprağım, rüzgar savurdu
Gözümdeki yaşlar boşuna yağdı,
Saygıyı kaybettim, geri gelmez ki.

Ne zaman ki çıktın, kapımı çaldın,
Sanki bir köleydim, ucuzdan aldın.
Ben seni yücelttim, sen beni saldın,
Bedelini ödedim bu gafletimin.

Kolaylık bir perde çekti gözüne,
Baktılar ama kalbi görmediler.
Gönül der ki, ne kaldı elde sana,
Şimdi bu yürek bir buz misali.

Kalktı o perde, yolum göründü zor,
Kapıdan dönene bir daha sorma.
Kendine yaslan, o gücü sen bul, gör,
Kolaylık tuzağına düşmeyeceksin.

Zannettim ki herkes benim gibiydi,
Sonra gördüm ki, her yüz bir perde.
Acı bir gerçek var, gönlümde durdu,
Dostlar da dâhil, herkes bir yerde.

Murat der ki, bu dersi aldım elinden,
Geri gelmez o saygı, bilesin dostum.
İnsan kendini zor etmeliymiş meğer,
Kolay olana değer, pazar malıymış.