Ben Hep Seni aradım Şiiri - Ahmet Çelik

Kusurumu bağışla hangi gizli yerdesin?
Karanlık şu dehlizde ben hep seni aradım
Ağlayan tüm gözlerde nefse koyu perdesin
Gördüğüm gülen yüzde ben hep seni aradım.

Fikir tayıma binip seyyah gibi gezerken
Mesafe önemli mi? Maşukumu sezerken
Vuslat yakındır deyip firaklardan bezerken
Dağda bayırda düzde ben hep seni aradım.

Dün yarın arasında hayatın tümü sanal
Kavimler göç ederken sanırım istek banal
Bir merkezden merkeze dolaştım kanal kanal
Daracık beton büzde ben hep seni aradım.

Gafletin yılanıyla gözleyip sağı solu
Islattı şu tenimi kar boran yağmur dolu
Akıl kalp ruh üçgeninde tarifle buldum yolu
Duyduğum acı sözde ben hep seni aradım.

Akordu bozuk imiş çalmaz diyorlar udum
Bir adam olmak için oku dendi okudum
İlmek ilmek heceyle o cananı dokudum
Kitaplarda her cüzde ben hep seni aradım.

Hayali arzulardan bil gına geldim gına
Gönlümün işareti her nefeste bir sına
Birazcık buz ne yapar yürekteki yangına
Kalbimdeki bu közde ben hep seni aradım.

Gün ayı kovaladı ağardı siyah saçım
Deli Dumrul misali ödenmedi hiç baçım
Hükmen malup bitince ömürdeki o maçım
İlkbahar yazda güzde ben hep seni aradım.

Tek Âdem babamızın koyduğu sarsılmaz him
Güzel Hava anayla oluştu sağlam lehim
İnsan olarak gelmek büyük şanslı talihim
Bedende ruhta özde ben hep seni aradım.

02.11.2017
Ahmet Çelik