Aslında..
Senle ben,
Hiç bir vakit biz olamamışız..
Aynı gecenin koynuna kıvrılmışız,
Ama..!
Hep ayrı sabahlarda uyanmışız..
Birimiz,
Diğerimizin hayaliyle demlenirken,
Diğerimiz..!
Meyhane köşelerinde mutluluğa kadeh kaldırmışız..
Aşka kaldırılmış kadehler sahte,
Gecenin koynunda sevişmeler sahte...
Oysa..!
İnanmak üzereydim ve inanmak istiyordum varlığına..
Çünkü..
Tek başıma kürek çekmekten yorulmuştum,
Aşk denen bu koskoca deryada..
Çünkü..
Üşümeme engel olamıyordu üzerimdeki sökük paltom..
Bütün söküklerimi dikecektim bakışlarında..
Çünkü..
Nasırlı ellerim yorulmuştu bilinmezlere kürek çekmekten,
Huzurla sığınacaktım yüreğinin limanına..
Seni seviyorum diyen diller sahte,
Sana geldim diyen yürek sahte...
Biliyor musun..!
Hiç gitmediğim kadar,
Sana koşarcasına gelmek üzereydim.,
Bütün mesafeleri inancımla geçerek..
Hiç sevmediğim kadar,
Seni benden öte sevmek üzereydim,
Bütün dünleri mi temize çekerek..
Biliyor musun..!
Kar gibi beyaz,
Yağmur misali sana yağacak,
Sende eriyip sende kuruyacaktım,
Ama nerden bileceksin ki..!
Çünkü sen,
Ben gibi sevmedin...
Ben gibi sevmedin...
Kayıt Tarihi : 12.7.2015 21:35:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!