Ben geldim anne Şiiri - Yasemin Güven

Ben geldim sana anne biliyorum küstün kırıldın konuşmıcaksın belkide...
Sen konuşma ben konuşurum sen küçük kızını dinle saçımı okşa anne...
Çok yanlızım anne kimsem yok bazen ölmeyi çok istiyorum yanına alırsın diye...
Sahi alırmısın anne ben geldim desem kızım gelmiş der karşılarmısın beni...

Öyle bir haldeyim ki anne kırgın yorgun sanki ruhum bedenimden çıkmış gibi...
Senin koruyup kolladığın kızını ben koruyamadım anne çok incilttiler...
Rüzgarda savrulup giden yaprak gibi kanadı kırılıp düşen kuş misali gibi...
Gelsen dizlerine uzansam saçlarımı okşasan üzülme kızım geçicek bunlar desen...

Anne sen beni niye doğurdunki bunca acılarla yaşayım diye mi kahrımdam ölim diye mi...
Sığamıyorum artık ne kendi dünyama nede başkalarının dünyasına...
Hayat niye acı bu kadar anne niye yüzüm gülmüyor kırılıp üzülüyorum...
Yetmedimi anne daha ne kadar yük binicek üzerime daha ne kadar daha acılar içinde olucam...

YASEMİN GÜVEN