Ben Filistin'im Şiiri - Zehra Yaden

Bugün göğümde füzeler durmak bilmedi,
Evlatlarım bir bir katledildi,
Barışı getirmeye giden evlatlarımın canları gitti.
Adalet duvarda bir yazıydı,
Şahidi benim;
İsrail onu benim evlatlarımın kanıyla duvara kazıdı.

Allah (c.c.) benim vekilim,
Safımda duranlar bir hayli az olduğundan, kırk kanadımın kırkı kırık; şehrim harabe, umutlarım yıkık.

Ben FİLİSTİNİM,
Benim sesim kısık;
Duyanlarım kör, görenlerim sağır.
"Kardeşim" dediklerime bir de sen bağır;
Filistin’inizin yükü bir hayli ağır.

Günden güne unutulan benim,
İmtihanı oldum yeryüzündeki her şeyin.
Âlem döner,
Âdem (babamız) olsa, kardeşlerimin bu hâline söver,
Gökyüzü yeryüzünü döver.

Kan çekmiş toprağım Cennet kokar.
Burada yaşamak çok yürek yorar;
Hakikati gören, cehâlete söver.

Filistin benim,
Gazze’dedir evim.
Allah (c.c.) şahit,
Doğruldukça doğrulacağım,
Üzülme yavrucağım,
Yerde kalmayacak kanın;
Allah bize bir hayli yakın.
Beni de (Hz.) İbrahim gibi yakın;
Yaktığınızı sanın,
Ebedî yanan zâlim olur, yaktığınızı sandığınıza ahvâli Cennet olur.

Filistin benim;
Yerin göğün sahibidir benim Rabbim.

[16 Mayıs 2025]