Eylül benim ikinci adım.
Hüzün ve bahar benim.
Yaprağın, mimoza rengi,
Toprağın kendine dönüşü,
Uykuya çekilişi; benim.
...............Ben Eylül’üm
Dalında,üşüyen son yaprak
Ayrılık diye bir şey yok.
Bu bizim yalanımız.
Sevmek var aslında, özlemek var, beklemek var.
Şimdi neredesin? Ne yapıyorsun?
Güneş çoktan doğdu.
Devamını Oku
Bu bizim yalanımız.
Sevmek var aslında, özlemek var, beklemek var.
Şimdi neredesin? Ne yapıyorsun?
Güneş çoktan doğdu.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta