Oysa ne çok sevmiştim seni
Beynimi zonklatırken içimdeki ses
Duymamazlıkdan geliyordum her defasında
Gönlüm yasaklarla doluydu sana karşı
Söylemem gereken okadar çok şey vardıki
Ama çaresiydim
Sen tüm olanaksızlıklara rağmen
Gönlümde zamansız kopan fırtınaydın
Kaybediyordum kendimi o engin gözlerinde
Sonra susuyordum saatlerce
Kendimi arıyordum gözbebeklerinde
Ve sen soruyordun suskunluğumun sebebini
Nasıl söyleyebilirdim nasıl diyebilirdim sana
Ben evliyim
Kayıt Tarihi : 20.5.2007 18:12:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)