Ben Deniz Oldum Şiiri - Pervin Özkan

Dün yine o sahile gittim...
ElLerim cebimde,başım öne eğik
Sahile vuran her dalga seni sordu bana
sustum...
Şehrin ışıklarına çevirdim yüzümü
Dalgalar küstü bana.

Deniz kadın gibi derdin hep
Ne zaman çoşacağı,belli olmayan azgın bir dalga
Oturdum bir kenarda, yüzüm dalgalara dönük
Şehrin ışıkları arkamda,başım öne eğik
Düşündüm...Düşündüm...

Neydi bizi bizden ayrıran...?
Sevmekse ölümüne sevdim,
Ömürse yollarına serdim,
Gülmekse,ben uzak olduğum kadar,seni yakın ettim
Bin ömrüm olsa hep sana verirdim.

Diyorum ya...Deniz kadın gibi derdin hep
EVET...
KADIN Deniz gibi artık.
Ne zaman coşacağı belli olmayan bir dalgayım şimdi.
Öyle bir coşmakki benimkisi
Ne şehrin ışıkları arkamda
Ne dalgalara küskün
Ne de başım öne eğik...

Ben Deniz Oldum...