Geceleri yıldızlara bakarak uyumayı,
Her yıldız kaydığında,
bir dilek tutmayı özledim.
Ben,
çocuk olmayı özledim.
Tahtadan,büyükçe bir sedirde uyurduk,
Etrafına,bembeyaz çarşaflar çekerdik.
Sinekler ısırmasın diye de,
cibinlik takardık.
Kız kardeşimle başımızı yastığa koyar,
Uçsuz bucaksız gökyüzüne bakardık.
Yıldızlardan şekiller bulup,
hınzırca gülümserdik
O zamanlar sanki daha parlaktı yıldızlar.
Sanki daha bir güzeldi gecenin koyu maviliği.
Huzurla uyanırdık sabaha,
Güneşten hiç korkmazdık.
O zamanlar teröristler basmazdı köyleri.
Bahçede,
anneannemin elleriyle ektiği,
Nane ve yediveren gülleri,
Öyle güzel kokarlardı ki.
Yıllar sonra o bahçeye baktığımda...
çocuk olmayı diledim.
O yediveren gülleri yok,
Meyvesini olgunlaşmadan yediğim kiraz ağacıda.
Çok çabuk kırılırmış kiraz ağacının dalları,
Kırınca annem söyledi.
Ben..
Ben çocukluğumu çok özledim.
Yıldızlara bakarak uykuya dalmayı...
Birde,
huzurla akan Dicle nehrini.
çok özledim
Kayıt Tarihi : 19.10.2006 10:03:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (1)