Ben çocukluğumu yaşayamadım usta,
Ben de çocuktum tüm çocuklar gibi,
Bazen özenerek, bazen kıskanarak bakardım onlara,
Ben çocuk olmak istedim tüm çocuklar gibi,
Çocuk bile olamadım, oldurmadılar,
Ne bir sıcak bakış değdi yüreğime,
Ne bir şefkatli el başımı okşadı,
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta