Ben burdayım Şiiri - Sedat Yaşar 2

Ben Buradayım

Hasreti hiç böyle duymamış olacak insanlar,
Her anı bir eksiklik gibi geçerken,
Senin yokluğun, gölgemle yarışacak kadar derin.
Ben hayatı yaşıyorum,
Senin eksikliğinle;
Ama ben senin yerini değil,
Kendimi arıyorum.
Yüreğim hissediyor her şeyi,
Ve her an bir boşlukla doluyor içim.

Bükme yüreğini, ben buradayım.
Solgun yüzüm, ağaran saçlarım,
Titreyen bakışlarında buradayım.
Buz gibi avuçlarım,
Ay kadar parlak yüzüm,
Güneşe meydan okuyan gözlerimle ben buradayım.
Dağları durduran sözlerimle,
Zamanı yaran hasretinle buradayım.

Kan kokuyor bahar çiçekleri sen gideli.
Patiskaların feryatları,
Kasımpatılar üzgün,
Yıldızlar kayıyor artık.
Hasretin bir okyanus kadar derin,
Tsunami kadar yıkıcı,
Bir volkan gibi yakıcı.

Fırtınalı karanlıklarda
Sallanıyor bedenim, salıncak gibi.
Paramparça kaderim,
Kırılmış cam gibi…
Keder, kara bulut gibi geçti üstümden.
Bakışlarındaki oklarla vurulmuşum,
Yaralı bir ceylan gibi inleyişlerim.

Göğsümün gıcırtısını duyuyorum,
Çatlayan toprak misali gönlüm.
Umutlarım rüzgarla savruldu sen gidince.
Gözyaşlarım akan çeşme gibi,
Yer gök dar geliyor.
Kuş olsam, uçsam diyorum,
Ama dal gibi kırık kanatlarım…
Yel olsam, essem diyorum,
Ama kaya gibi ağır bedenim.

Bir gülüşüne bütün dünyamı sererdim,
Beyaz kar gibi…
Solsa da güllerim ikliminde,
Gecemle gündüzüm
Dilsiz bir mabed gibi.
Suskun olsa da dudaklarım,
Yüreğim söz dinlemiyor.
Delicesine bir sevda,
Yakarcasına bir hasret…

Lavların kızgınlığında
Çiçek açıyor dilim.
Masum papatyaların
Acı çekişi gibi ellerim.
Sana son sözüm:
Yakıyor hasretin bedenimi…

"Gel," desem gelir misin?
Kuruyan bahçeme yağmur olur musun?
Zamana yemin eder misin?
Tutarmısın ellerimden,
Bir kelepçe gibi?
Konar mısın gözlerime
Bir kelebek gibi?

Sana umutlarımın ateşinden serptim:
Yakar…
Ama külü olmaz.
Akar su misali,
Asla durulmaz.

Hasretimin dilinden seslendim sana:
Bir gülüşe, bir bakışa,
Bir gül bıraktım avuçlarına…
İster kokla, ister at doğanın kalbine—
Yeşertsin bahar gibi.