Ben Buradayım Şiiri - Nimet Öner

Ben Buradayım

Bir kadın vardı,
gülüşü bahar gibi,
ama içinde bin sonbahar susmuştu.

Bir adam vardı,
göğsünü yastıkt yaptı o kadına.
Omzu,
ağlamaya utanmayan bir güven gibiydi…

Kadın bir gece geldi,
gözyaşlarını saklamadan.
Dayanamıyorum artık dedi
ve sustu.
Çünkü bazı acılar anlatılamazdı
sadece
bir omza bırakılırdı.

Adam sormadı,
çünkü her şeyi biliyordu
Kadının sessizliği
göğsüne kazınmıştı çoktan.

Ve kadın,
ilk defa yükünü bölüştü,
ilk defa
bir adamın kalbinde
hafifledi…
Ve anladı kadın sevda, İki Kalbin Aynı Anda susabilmesiydi.

Sevda nedir bilir misin diye sordu kadın?
Adam,
İki kalbin aynı anda susmasıdır…
Ne kelimeye,
ne açıklamaya,
ne ispat etmeye gerek kalmadan

Bir bakıştır
bir susuştur
bir iç çekiştir

Sen sustuğunda,
ben içimde senin sesini duyarım.
Ben sustuğumda,
sen gözümdeki kırığı tamamlarsın.

Bu yüzden sevdadır bizimki,
çünkü biz konuşmadan
anlayabiliyoruz birbirimizi.

Ve sevgili
en çok da bu susuşta yaşıyoruz birbirimizi.
Söz değil,
sessizlik bile yetiyor
ben buradayım demeye.

Azra Nimet Öner