BEN BU YERLERE SIĞAMIYORUM.
Henüz  hasretime prangalar vurdular
Sanarsın bir türlü bırakamıyorum
Çok depremlere dayandımda 
Artık bu yerlerde duramıyorum
Geldiğim yerlere götürün beni
Ben bu yerlere sığamıyorum
Sanırdımki tek avare bendim bu yerlerde
 Kara gözlerinde avare oldu
Yorgunum solgunum bir damın içinde
Sabahlara kadar uyamıyorum.
Ben bu yerlere sığamıyorum
Geldiğim yerlere götürün beni
Sonbahar yaprakları sarardı soldu
Son düşen yaprak gibi hüzünkar oldum 
Tiryakisi olduğum o yerler  ahude 
Bu gecede sabah oldu uyamıyorum
Geldiğim yerlere götürün beni
Ben bu yerlere sığamıyorum.
Kırlangıç pelikanlar leylekler gitti
Gül sümbül yayla çiçekleri ümidi kesti 
Hazan yağmurları düşmüyor eskisi gibi
Ben bu yerlere sığamıyorum 
Geldiğim yerlere götürün beni.
Karlar yağıyor başıma nedensiz daha yaşım genç
Bu vefasız  gurbeti  bitir
Onarılması zor yaralar açmadan
Geldiğim yerlere götürün beni
Ben bu yerlere sığamıyorum.
Eksildi bir gün daha güneş tutuldu
Geçen trenler vapurlar geçmiyor 
Belki biter geçer bu karanlıklar 
Ve sonra tekrar gece oluyor
Ben bu yerlerde  ölüyorum
Geldiğim yerlere götürün beni..
Erkan Gürses
5.11.2022
Erkan Gürses
Kayıt Tarihi : 27.11.2022 23:37:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
 


Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!