Ben Bu Kentin Yabancısıyım-2

Ben bu kentin yabancısıyım.
En kalabalık meydanlarında dövdüler beni.
En zengin sokaklarında aç susuz kaldım.
Çılgın müzikler dinlenen
Müzikholler önünde kaybettim ayak seslerimi.
Dinmedi içimde ateşten bu sancı.
Ben bu şehrin yabancısıyım.

Ben bu kentin yabancısıyım.
En izbe köşelerine attılar beni.
Can havliyle uyandım rüyalarında.
Kimliksiz işlenmiş onca günah,
Kurulmuş, hükümsüz darağaçları,
Vakti belirsiz infazlar.
Tanımadı bu devran beni.
Ben bu kentin yabancısıyım.

Ben bu kentin yabancısıyım.
Nedameti kabul görmemiş bir kaçkınım.
İçimde boz, bulanık akan nehirlerin sesi,
Bitmemiş, senle başlayan bu savaş,
İmla edilmemiş son söz,
Adı konamamış bir davadan hüküm giymişim.
Tanıklar çekip gitmiş,
Savunmasız kalmışım.
Ben bu kentin yabancısıyım.

Ben bu kentin yabancısıyım.
Başka diyarlardan gelmiş gibiyim.
Sahi, bu kaçıncı yanılgı, kaçıncı yenilgi?
Sokak başlarında maktul sevdalar.
Gecesi gündüzüne yabancı bu şehrin.
Yol tükenmiş gayrı,
Belli ki son duraklardayım.
Ben bu kentin yabancısıyım.