Ben bozkır çocuğuyum.
Sevemedim şehri, şehirlileri.
Katıksız ekmeğini bölüşmekten korkmazdı babam.
Anamın elleri kınalı, oyalıydı yazması.
Yüzü kavruk, elleri nasırlıydı ebemin.
Dudak tiryakisiydi dedem birincinin.
Mendilini boynuna dolar,
Bedava yaşıyoruz, bedava;
Hava bedava, bulut bedava;
Dere tepe bedava;
Yağmur çamur bedava;
Otomobillerin dışı,
Sinemaların kapısı,
Devamını Oku
Hava bedava, bulut bedava;
Dere tepe bedava;
Yağmur çamur bedava;
Otomobillerin dışı,
Sinemaların kapısı,
ınsanı alıp goturuyor gecmısıne sehrın bogucu haytatından koyun saflıgına ozune keske olabılse.Bır nefeslık te olsa tattırdıgınız ıcın tesekkurler
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta